ملياسين موجَ مستي هئي
ورياسين گهر ته، تنهائي
گهڙيءَ جي راند هئي ڪائي
هُئي جا سمجهه کان ٻاهر
اُها ئي عشق سمجهائي
گهڙيءَ جي راند هئي ڪائي
ڪيون سي چار ئي ڳالهيون
جُدائي اوچتي آئي
گهڙيءَ جي راند هئي ڪائي
اکين جي ديسَ ۾ بارش
ڳلنِ تي ساڳي ڪتڪائي
گهڙيءَ جي راند هئي ڪائي
ڪپي ٿو رُوحَ کي سُرندو
وڍي ٿي درد جي وائي
گهڙيءَ جي راند هئي ڪائي