شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

ها تون گهڻو بااختيار آهين

ها تون گهڻو بااختيار آهين

ها اسين ڄاڻون ٿا ته
تون گهڻو بااختيار آهين.
اُڃايل هرڻيءَ کي
پنهنجي جيپ آڏو ڊوڙائي ڊوڙائي
ماري سگهين ٿو
پر، ٿر جي واريءَ تي
پيرين اُگهاڙي ڊوڙندڙ
مائي ڀاڳيءَ جي صدائن کي روڪڻ
تنهنجي وسَ ۾ ناهي
تون گهڻو بااختيار آهين.

تيزاب ۽ باهه جي ڊپ کان ڇرڪندڙ
نارين جي جذبن کي چيڀاٽي
اُنهن جا لُڙڪ روڪي سگهين ٿو
پر ڌرتيءَ جي انياءَ تي
اُداس ٿيندڙ ڪڪرن کي
روئڻ کان روڪڻ
تُنهنجي وسَ ۾ ناهي
تون گهڻو بااختيار آهين.

ڦلواڙيون لتاڙي
وڻ وڍرائي
آکيرا اُجاڙي سگهين ٿو
پر آزاد پکين جي ٻولين تي
پابندي مڙهڻ تنهنجي وس ۾ ناهي
تون گهڻو بااختيار آهين.

تون حويليءَ ڏانهن نهاريندڙ جون
اکيون ڪڍرائي سگهين ٿو
پر حويليءَ مٿان چنڊ کي
اُڀرڻ کان روڪڻ
تُنهنجي وسَ ۾ ناهي

ها اسين ڄاڻون ٿا ته
تون گهڻو بااختيار آهين.