ڄڻ ته ڪا اُجڙيل حويلي ٿي وئي
تو سِوا هيءَ دل اڪيلي ٿي وئي
پيار جي اِهڙي هوا هُن کي لڳي
لامَ خاليءَ مان چنبيلي ٿي وئي
زندگيءَ جو ڪو سبب بڻجي پيو
شاعري منهنجي سهيلي ٿي وئي
هر گُذارش کي ڇڏي ٿي رد ڪري
هُوءَ صفا آهي هٺيلي ٿي وئي
مان ڪيان پرواهه ڪنهن جي هاڻ ڇو؟
عاشقي آ ٻانهن ٻيلي ٿي وئي