موڪلائڻ مهلَ
هٿُ هوا ۾ کڻي
الوداع تو ڪئي
ڏور ٿيندي وئي
ٽرين جي هوءَ دري
ڪيرُ ملندو وري!
سينڌ تُنهنجيءَ سِوا
ڪوئي رستو نه هو
پيار جي پارَ ڏي
گيتُ پهتو نه هو
ڳالهه ٿي وئي ڳري
ڪيرُ ملندو وري!
پنهنجي ڀاڳن ۾ ڇو
ڪوئي جُگنو نه هو
تون جي ناهين هتي
ٿِي اکين جي وئي
روشني آ ڍري
ڪيرُ ملندو وري!
پاڻ سان تون کڻي
وئي آهين هر خوشي
درد مون کي ڏئي
مون کلڻُ چاهيو
لُڙڪ آيا تري
ڪيرُ ملندو وري.