شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

آهي عشق ڌنار

آهي عشق ڌنار

لفظ جڏهن ٿا ڪن اچي، دل مٿان حملو
هڪڙو ئي جملو، بنهه ٽوڙي ٿو ڇڏي

اجرڪ پنهنجي عشق جو، مون کي پارائي
ڇڏيئي هارائي، منهنجي هٺَ غرور کي

پوپٽ مٿان روڊ تي، بڪتربند گاڏي
عاشقي آڏي، اچي ٿي انياءَ جي

طبقاتي سماجَ ۾، پيار به طبقاتي
ٿيءُ نه جذباتي، ڪنهن جي تون اظهار تي

اڇڙو ٿَــرُ اکين ۾، اندر ۾ ڇولي
عشق جي ٻولي، سڀڪو سمجهي ڪين ٿو

ڪاٿي جوڳي ويراڳي، ڪاٿي عشق ڌنارُ
ڪاٿي هُو فنڪار، پاڻ نچائي پاڻ کي

فيصلو آهي ڏکيو، ٿورو سوچڻ ڏي
اڳ ۾ ئي دل تي، پيرُ ڇپيل آ هڪڙو