شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

اسان صرف تصوير ۾ خوشحال لڳندا آهيون

اسان صرف تصوير ۾ خوشحال لڳندا آهيون

عاشقيءَ جي موسم
حياتي ۾ هڪ ڀيرو ايندي آهي.
اسان جهڙا ماڻهو اُنهيءَ مند ۾
نوڪري جي ڳولا ۾ رُلندا آهن
۽ وارن ۾ اڇاڻ لهندي ويندي آهي.
اسان فوٽو اسٽوڊيو جي ٽائي پائي
فوٽو ڪڍرائي
سرڪاري ۽ غير سرڪاري ادارن کي
نوڪريءَ جون درخواستون
موڪليندا رهندا آهيون
۽ سُکي زندگيءَ جا خواب ڏسندا آهيون.
اسان صرف تصوير ۾
خوشحال لڳندا آهيون.
انٽرويو وٺندڙ آفيسر
پٿر جي اکين سان ڏسندا آهن
۽ اُهيئي سوال پُڇندا آهن
جن جا جواب اڳ ۾ ئي
درخواست ۾ موجود هوندا آهن.
سادڙي امڙ کي
ڪير سمجھائي ته
نوڪريون فقط دعائن سان
نه ملنديون آهن
دعائون ته شهر جي دونهين ۾
گُم ٿي وينديون آهن
گاڏين هيٺان اچي
مري وينديون آهن،
جن کي ايڌيءَ جو ڪفن به نصيب ناهي ٿيندو.