شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

سُونهن کي ڏيندو سلامي ٿو اچي

سُونهن کي ڏيندو سلامي ٿو اچي
عشقُ ٽوڙي هر غلامي ٿو اچي

ٿو پوي ٻيهر ٻري هڪ مُرڪ سان
تُنهنجي در تي جو اُجهامي ٿو اچي

پيارُ آهي پرهَه جهڙو ڪو پکي
سمنڊَ دل جي تان اُڏامي ٿو اچي

وارَ ڇوڙي پئي ٿي جُهومي شاعري
شاهه، سچل ۽ هُو سامي ٿو اچي

تُون غُصي ۾ ڄڻ لڳين تلوارَ ٿي
ڪو ستمگر ڄڻ ته شامي ٿو اچي

ڪربلا محلي ۾ آهي منهنجو گهرُ
درد ئي مون ڏي مدامي ٿو اچي

مئڪدا تنهنجن اکين جا پُرخُمار
جامَ ٽوڙي، هرڪو جامي ٿو اچي

برهَه جون ڪيئي بلائون ٿو بڇي
عشق بڻجي جوڳي سامي ٿو اچي