هُو ڇٽي کولڻ بنا ڏسندا رهيا
مينهن ۾ ٻيئي ڄڻا ڀڄندا رهيا
مون انڌيرن جو نه ڪو اُلڪو ڪيو
نيڻ مون سان روبرو تُنهنجا رهيا
زندگي ترتيب کان خالي رهي
حالَ بس ساڳيا اُهي پنهنجا رهيا
ماٺِ ۾ گُذري وياسين پاڻَ ٻئي
هُو الائجي ڇا نه ڇا چوندا رهيا
ڪجھه گهڙين جي رونقن ۾ ساڻ ها
ويجهو هوندي اوپرا پاڇا رهيا
ميڙ منٿن سان نه پرچي، وئي هلي
شعر سڀ ٻانهون ٻڌي بيٺا رهيا
ڪو دريءَ جي اوٽ ۾ چهرو هيو
۽ هوا تي مُرڪندا پردا رهيا
راهَه جا ڪنڊا به ٿي وچڙيا پئي
تو سِوا سڀ اوپرا رستا رهيا
سڀ خوشيون ٿڪجي پيون اڌ واٽ تي
درد ئي هر حالَ ۾ هلندا رهيا
روشني ٻئي رُوپ ۾ پُهتي اچي
هاڻِ سي جارا نه ڪي ڏيئا رهيا
ماءُ جي پيرن جو هو ڇاپو جتي
دل اسان جيءَ جا اُتي سجدا رهيا
جهوپڙي ٻُڏندي وئي دانهون ڪندي
موسمن جا بي رحم لهجا رهيا
سَڀُ ڪُهاڙيون ئي ٻکيون الزام کي
ڳوٺ وارا ڏور کان ڏسندا رهيا
جن لِکيا ها ڪيترا قصا هتي
هاڻِ بس تن جا وڃي قصا رهيا