مون لئه ڄڻ ڪو زلزلو ويٺو هُيو
تنهنجي ڀرسان ڪو نه ڪو ويٺو هيو
موڪلائي هر خوشي وئي گهر منجهان
درد پر در تي يَڪو ويٺو هيو
سانت ڄڻ ماحول تي وئي ڦهلجي
تُنهنجي چهري تي غصو ويٺو هيو
ڪنهن مسافر جي وري اَڄُ تاڙ ۾
واٽ تي ڪو حادثو ويٺو هُيو
خودڪشي مون کان ٽهي ويئي هلي
هانوَ ۾ ڪو حوصلو ويٺو هيو
دار واري راهَه ۾ ڪو مُرڪندي
عاشقن جو قافلو ويٺو هيو
ڪير ٿو ڪنهن جي ٻُڌي هن دؤر ۾
هُو کڻي پنهنجو قصو ويٺو هيو
اوچتو ئي مون تي هُن حملو ڪيو
ڪوئي جو مون ۾ لڪو ويٺو هيو