پُراڻن ڪتابن جو ميلو
مرحوم شاعرن جا ڪتاب
گهرَ وارا رديءَ ۾ وڪڻي ڇڏيندا آهن
اهڙن ڪتابن جو هر آچر تي
صدر ۾ ميلو لڳندو آهي
جتي شاعرن جا ميڙ هوندا آهن.
اڻ لڀ ڪتابن کي ڏسي
شاعر ڏاڍا خوش ٿيندا آهن.
مگر گهر وارا
شاعرن مان خوش ناهن هوندا.
ڇو ته هُو ڪيڪ بدران
ڪتابَ گهر کڻي ويندا آهن.
جڏهن هُو مري ويندا
ته اُنهن جا ڪتاب به
فوٽ پاٿ تي پهچي ويندا.
نئين دؤر جا شاعر
وري اُنهن کي خريد ڪندا.
اهڙيءَ ريت اها روايت
هلندي رهندي
۽ ڪٻاڙيءَ جي گهرَ جي
چُلهه ٻرندي رهندي.