تُون ڀلي ڪجھه ڪو نه ڏي
پر ڪڏهن مهڻو نه ڏي
تُون رُسي ڪمزور دل کي
تيز تر دَهڪو نه ڏي
سِرُ ڀلي ڪٽجي وڃي
غير کي پٽڪو نه ڏي
دريءَ جي شيشي ڀڃڻ تي
ٻارَ کي ڌڙڪو نه ڏي
پُرفضا ماحول کي تُون
شور ۽ کڙڪو نه ڏي
پيار ڏي ۽ مانُ ڏي
سُونهن کي سُڏڪو نه ڏي
عاشقيءَ جو رک ڀرمُ
چونڪ تي هوڪو نه ڏي
هُو پکي ڀڙڪو نه ڏي
خواب کي کڙڪو نه ڏي
توسان ئي رهندو اِهو
درد کي دڙڪو نه ڏي