در اکين جو هوءَ ٽپي ئي ڪانه ٿي
ننڊ به تو جيان اچي ئي ڪانه ٿي
تون ئي منهنجي راتين جي روشني
چنڊَ سان پنهنجي لڳي ئي ڪانه ٿي
هر دفعي ٿو سوچيان توکي ڏيان
ڪا خوشي مون وٽ بچي ئي ڪانه ٿي
مان ٿو چاهيان درد ڪو هن کان ملي
دوستي مون سان رکي ئي ڪانه ٿي
مان ته هن کي روز ٿو پڙهندو رهان
شاعري مون کي پڙهي ئي ڪانه ٿي
ساٿ مُنهنجو هو ڇڏڻ چاهن نه ٿا
وک دردن کان کڄي ئي ڪانه ٿي
ذهن ۾ ڪائي پرولي ٿي ڊُڪي
توبنا مون کان ڀڄي ئي ڪانه ٿي
تو سوا مون کي ملي آوارگي
هٿ منهنجو جا ڇڏي ئي ڪانه ٿي
واءُ جو هن کان وئي آهي رُسي
بانسري وڻ کان وڄي ئي ڪانه ٿي