شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

مادري ٻولين جي عالمي ڏينهن تي

مادري ٻولين جي عالمي ڏينهن تي

سنڌي ٻوليءَ بابت
سيمينار جي صدارت ڪندڙ
وزير جا ٻارَ
بيڪن اسڪولَ ۾ پڙهن ٿا
جتي، سنڌي ٻوليءَ کي
داخل ٿيڻ جي اجازت ناهي
ڪامورن، پروفيسرن ۽ دانشورن کي
سنڌي ڪتابن کان الرجي ٿي وئي آهي
سنڌ ۾ اُڏوهيءَ جا ٺٺ آهن
سنڌي دانشور کان
سندس پُٽ پُڇي ٿو:
”هُو از شاهه لطيف، ڊيڊ!؟“

تاج جويي،
تعليم واري وزير کي
سنڌيءَ ۾ لکيل درخواست ڏني آهي
پر، وزير کي سنڌي پڙهڻ نٿي اچي.

سنڌ يونيورسٽيءَ جي
پهرين عورت وائيس چانسلر کي
شاهه لطيف جي ٻولي
لکڻ ۽ پڙهڻ نٿي اچي.

دهلي يونيورسٽيءَ ۾
سنڌي شعبي جوسربراهُه
سنڌي – عربي رسم الخط
پڙهڻ جي ڪوشش ڪري رهيو آهي.

حليم بروهي چوي ٿو:
جنهن ٻوليءَ کي پنهنجو
ٻِڪي جو کوڙو ناهي
اُها ٻولي ڪهڙي؟
سنڌي ٻولي اٿارٽيءَ پاران
ٻِڪي جي کوڙي تيار ڪرڻ لاءِ
ڊاڪٽر الانا جي سربراهيءَ ۾
هڪ ڪاميٽي جوڙي وئي آهي.

نارائڻ شيام جا
سنڌي ٻوليءَ بابت اُلڪا
هاڻي سُڏڪن ۾ تبديل ٿي ويا آهن.