شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

ڌرتي! توکان ڌار

ڌرتي! توکان ڌار

ڌرتي! توکان ڌار
آهـــن وِڇـــن وانـگـــيان
درهم ۽ دينار

ڌرتي! توکان ڌار
ڪـيـر سـڃاڻي مون کي
اڻ ڄاتا هي پار

ڌرتي! توکان ڌار
بامــبي ۾ ڪــيـر سُـــڻي
اُتم جي اوڇنگار

ڌرتي! توکان ڌار
سورن جهڙيون ساوڻيون
بي معنيٰ ملهار

ڌرتي! توکان ڌار
هڪڙي سپني لئه سِڪن
اکين جا آثار

ڌرتي! توکان ڌار
هُـــــئـا هـــــريءَ هــــانوَ ۾
اُلڪا اڪيچارَ

ڌرتي! توکان ڌار
ويـا جــــمـالا وســــــــري
سورن جا سينگار

ڌرتي! تو کان ڌار
اڻـپـــوري آ عـــاشـــقي
پاروٿا هي پيـار

ڌرتي! توکان ڌار
ڪهڙي منهنجي شاعري
اکرن جا انبار