شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

هر لهرَ آهي مُقدس ويرَ ۾

هر لهرَ آهي مُقدس ويرَ ۾
عشقَ ٻوڙي آ ڇڏيو وچَ سيرَ ۾

تُون وئينءَ ڪاڏي الائي ۽ هتي
خُوابَ قيدي ٿي ويا تقديرَ ۾

ڪنهن جي دل ۾ جاءِ ڪائي جوڙجي
هي سڀ اَجايو محلَ جي تعميرَ ۾

”زندگي هن ديسَ تان صدقي ڪبي“
سڀُ چون ٿا اِئين رڳو تقريرَ ۾

مان ته توسان گَڏُ هيس، ڪاڏي ويس؟!
پاڻ کي ڳوليان پيو تصويرَ ۾

مون کي جي هُن سان مِلائي ٿي سگهي
مان ٽُٻي هڻندس کڻي تدبير ۾

ماتمي ڄڻ ويسُ آ، هر لفظَ جو
دردُ ڪيڏو آ سندس تحريرَ ۾

لوَڪَ ۾ ويٺو ورهائي محبتون
*درسُ هڪڙو ٿو رهي جهمپيرَ ۾


* رسول بخش درسُ