شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

اُجڙيل گهرن منجهان

اُجڙيل گهرن منجهان
پنهنجا رانديڪا
ٻارَ ٿا ڳولن پيا

گُم ٿيل پنهنجون مُرڪون
ممتا جا سُڏڪا
ٻارَ ٿا ڳولن پيا

پوپٽَ ـــ پرڙن جهڙا
پٿرن مان سپنا
ٻارَ ٿا ڳولن پيا

پنهنجو نازڪ حسرتون
گهايل ڪي اُڌما
ٻارَ ٿا ڳولن پيا

امڙ جون ٿڌيون چُميون
ڏنل ڪي دڙڪا
ٻارَ ٿا ڳولن پيا


(زلزلي کانپوءِ)