شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2525
  • 837
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

اوهانجي جي سارَ جو سُڏڪو، اڃان آ واٽ تي بيٺو

اوهانجي جي سارَ جو سُڏڪو، اڃان آ واٽ تي بيٺو
اندر مان ڦُٽو اُلڪو، اڃان آ واٽ تي بيٺو

ڦٽائي ننڊ جو پنهنجي، پڙهي ٿو پيار جي ڦرهي
قبيلي تنهن منجهان هر ڪو، اڃان آ واٽ تي بيٺو

لکيا جي مون هُيا تولئه، جُدائيءَ جي عذابن ۾
اُنهن گيتن منجهان ڪو ڪو، اڃان آ واٽَ تي بيٺو

ڀڳو جي بالَ سان شيشو، دريءَ جو هو ته پوءِ ڇا هي
ڏنئه ڇو ٻار کي دڙڪو، اڃان آ واٽ تي بيٺو

ڪري وئي پنڊ پاهڻ هئي، ڀريءَ بازار ۾ مونکي
اُنهي ديدار جو جهلڪو، اڃان آ واٽ تي بيٺو

حُسن جي ڪوڙڪين آڏو، اُڏارون ڪيتريون ٿينديون
پکين جو آخري ڀڙڪو، اڃان آ واٽَ تي بيٺو

اولاڪا عشق جا اُڏاري، اچي ٿا دل مٿان ويهن
اوهان جو ڪاوڙيل لَهجو، اڃان آ واٽ تي بيٺو

اکين ۾ انتظاريءَ جون، ٻرن ٿيون ٻاٻري ڪاٺيون
تُنهنجي پيرن سندو کڙڪو، اڃان آ واٽ تي بيٺو

نئين ڪنهن دوست سان گڏجي، وئينءَ تون ڪارِ ۾ گذري
لڳو جو دل کي هو جهٽڪو، اڃان آ واٽ تي بيٺو