شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

دل مڃي ئي نٿي

دل مڃي ئي نٿي
ڪوئي منهنجو چيو
پيار توسان ته ٿيندو
وڃي ٿو پيو
روز سوچان پيو
ڪيئن تو کي چوان
دل مڃي ئي نٿي

تو سان اظهار جا
۽ انهيءَ پيارَ جا
ڏانوَ ٿو ڳوليان
خط لکي روز ٿو
آءٌ ڦاڙي ڇڏيان
ڪيئن توکي چوان
دل مڃي ئي نٿي

جي رُسين تو متان
بس اِنهيءَ خوف کان
ڪجھه نٿو مان ڪُڇان
پاڻ ئي پاڻ سان
مان ٿو اُلجهي پوان
ڪيئن توکي چوان
دل مڃي ئي نٿي

جي انهيءَ ماڳَ تان
ٿي وياسين جدا
پوءِ ته پڇتاوَ جا
نانگ ويڙهي ويندا
ڪو ڏَسي ڇا ڪيان
ڪيئن توکي چوان
دل مڃي ئي نٿي
ڪوئي منهنجو چيو