شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

پينگھي ۾ سُتل آهين

پينگھي ۾ سُتل آهين
پر مون ٿي اِئين سمجهو
ڄڻ خواب سُتل آهي

ڏيئو ته اُجھامي ويو
جاري ۾ مگر ان جو
ڄڻ خواب سُتل آهي

نمُ ــــ ڇانوَ جي ڀاڪُر ۾
گمنام مسافر جو
ڄڻ خواب سُتل آهي

ڪينجهر جي ڪناري تي
نوريءَ جي جوانيءَ جو
ڄڻ خواب سُتل آهي

رستي تي وساريل ڪو
پوپٽ جي پرن جهڙو
ڄڻ خواب سُتل آهي

ٿي لالُ وئي ڪاري
پر ڌرتيءَ تي لوڪو!
ڄڻ خواب سُتل آهي