لاکين جو دڙو ٿي وئي
لٿا درياهه شاهه جا، هر هنڌ جل ــ جٿا
نئين درد ڪٿا، شاعرن لکي سنڌ جي
پاڻيءَ ٻوڙي آ ڇڏي، پونجي ۽ ميڙي
اڪيلي ٻيڙي، ماڻهن کي ڳولي پئي
ٻُڏي ويل ڳوٺ سان، ڪيئي خواب ٻُڏا
ٿي وئي ڪا وڌوا، ڪنهن کان پرين ڏور ٿيو
ڪچن ٿانون سان ٻُڏو، پوڙهو ڪالهه ڪُنڀار
ڪارو ڪارونڀار، ڇانئيو هن جي ڪُڙم تي
ٻُڏي ويلَ هڪ وڻ تي، ڪي پکي ويٺا ها
۽ ٻچا اُنهن جا، آکيري ۾ ننڊ ها
ڳوڙها پنبڻين ۾ هئا، ڌنڌلو پسمنظر
دري نه ڪوئي دَرُ، سارو گهر ٻڏي ويو
لاکين جي دڙي جيان، منهنجي بستي ٿي
هر شي وئي اُجڙي، ٺڪر، ڀتر ئي بچيا