تنهنجي وارن جا لتاڙي پيچرا
ننڊ مان مون کي اُٿاري
تُون پئي آهين سُمهي.
راتِ جي رستن ۾ هئي جيڪا ڦُٽي
گُلَ جهڙي سا چُمي
آءٌ ٿو ڳوليان پيو، ڪا ٿي پئي آ؟!
هِيءَ به آهي پيار جي جادوگري جو
تُنهنجي وارن جا لتاڙي پيچرا
خواب منهنجا چنڊ تان آيا گُهمي
تُون پئي آهين سُمهي.
سج جا ڪِرڻا دريءَ مان پار ٿي
تُنهنجي چهري تي لکن ٿا شاعري
آءٌ ٿو اُن کي پڙهان،
جا ڏئي ٿي عشق جو مون کي شعور
ڪيتري ويجهي آن تون
۽ ڪيڏي ڏُور!
تون وهاڻي ۾ لِڪائي وِڄُ کي
ڄڻ ته ڪڪرن تي ستي آهين پئي.