شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

تنهنجي وارن جا لتاڙي پيچرا

تنهنجي وارن جا لتاڙي پيچرا

ننڊ مان مون کي اُٿاري
تُون پئي آهين سُمهي.
راتِ جي رستن ۾ هئي جيڪا ڦُٽي
گُلَ جهڙي سا چُمي
آءٌ ٿو ڳوليان پيو، ڪا ٿي پئي آ؟!
هِيءَ به آهي پيار جي جادوگري جو
تُنهنجي وارن جا لتاڙي پيچرا
خواب منهنجا چنڊ تان آيا گُهمي
تُون پئي آهين سُمهي.
سج جا ڪِرڻا دريءَ مان پار ٿي
تُنهنجي چهري تي لکن ٿا شاعري
آءٌ ٿو اُن کي پڙهان،
جا ڏئي ٿي عشق جو مون کي شعور
ڪيتري ويجهي آن تون
۽ ڪيڏي ڏُور!
تون وهاڻي ۾ لِڪائي وِڄُ کي
ڄڻ ته ڪڪرن تي ستي آهين پئي.