شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

مٺڻ جي ڪوٽ مان ڪُوزو

مٺڻ جي ڪوٽ مان ڪُوزو
ورياسين جو ڀري سائين!
نٿي پنهنجي سَري سائين!

رُلي ٿو رُوح روهيءَ ۾
فقيري ٿي ٻري سائين!
نٿي پنهنجي سَري سائين!

ٻُڌل ڪافي فريدڻ جي
ذهن تي ٿي تري سائين!
نٿي پنهنجي سَري سائين!

اندر ۾ عشق ئي سجدو
پرينءَ کي ٿو ڪري سائين!
نٿي پنهنجي سَري سائين!

هڻو ڀلُ تهمتون، ليڪن
ڪيو ڇو ٿا پري سائين!؟
نٿي پنهنجي سَري سائين!