شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

ننڊ جي شهر ۾

ننڊ جي شهر ۾

ننڊ جي شهر ۾ رليا ٿي ماڻهو
ڳوٺُ، درياهَه جنهن سمي ٻوڙيو هو
واءُ وانگر ڄڻ ته گهليا ٿي ماڻهو
ننڊ جي شهر ۾ رُليا ٿي ماڻهو

گهر جا رستا به ٿي ڀُليا ماڻهو
ساهُه، زندگيءَ ڏانهن ڊوڙيو هو
ننڊ جي شهر ۾ رُليا ٿي ماڻهو
ڳوٺ، درياهَه جنهن سمي ٻوڙيو هو





ٻارَ ٿا اوندهِه ۾ روئن
دردَ ئي ٻاري ڇڏيون
زندگي گهاري ڇڏيون

هارجِي سڀڪجھه ويو آ
هانءُ ڇو هاري ڇڏيون
زندگي گهاري ڇڏيون

مسئلا هي ڪين ٽرندا
بيوسي ٽاري ڇڏيون
زندگي گهاري ڇڏيون

جي تري ٻيڙي نه پنهنجي
لُڙڪ ڏئي تاري ڇڏيون
زندگي گهاري ڇڏيون

هُونئن به ويندي وارجي
ديس تان واري ڇڏيون
زندگي گهاري ڇڏيون