شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

سمنڊ! تُنهنجيءَ جهولَ ۾

سمنڊ! تُنهنجيءَ جهولَ ۾
ڪيڏا ڪوڏ، سپون
مُون وٽ آهي شاعري

ناهي ٻيو هٿيار ڪو
مُنهنجي سگههَ سِٽون
مُون وٽ آهي شاعري

جڏهن ايندئي عاشقي
سمجهي ويندينءَ تُون
مُون وٽ آهي شاعري

مون کان پُڇيو مائٽن
ڇاهي ميڙيون مون؟
مُون وٽ آهي شاعري

توکي ارپڻ لئه رُڳو
مُنهنجي مٺڙي ڀُون!
مُون وٽ آهي شاعري