ٻه ٽي پيار جا تُون اکر هي کڻي وَڃُ
”اڃان ٿو جيئان مان“ خبر هي کڻي وڃُ
اِهو عشق طوفان آهي ڪو بحري
اکين ۾ سمائي لهر هي کڻي وَڃُ
اسان ڪين پالي ڪڏهن دشمني آ
هتي گُل رکي تون خنجر هي کڻي وَڃُ
مٺيءَ ٿو وڃين پيو ٿرين لاءِ منهنجا
تحفي طور ٿورا ڪڪر هي کڻي وَڃُ
ڪيو معاف توکي اسان او زمانا!
اسان کي هنيا تو پٿر هي کڻي وَڃُ