شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

ڌپَ ڪري ويلَ پاروٿا ويچار

ڌپَ ڪري ويلَ پاروٿا ويچار

ها مڃون ٿا ته هُو سُٺو شاعر هو
پر هُو ڀلو ماڻهو هرگز نه هو
هن جي شخصيت ۾
ڪيتريون ئي اوڻايون هيون،
هن کي پنهنجي شاعريءَ تي به
گهڻو گهمنڊ هو،
جڏهن ته هن جي شاعريءَ ۾
ٻوليءَ جون ڪيتريون ئي
غلطيون آهن،
هُو، ٿري لفظن جو
مناسب استعمال به
نه ڪري سگهيو آهي
هن جا استعارا اڻ وڻندڙ
۽ ڪيئي تشبيهون غلط آهن،
هن جا ڪجھه نظم پرڏيهي شاعريءَ مان
چوري ڪيل آهن،
زندگيءَ جي آخري ڏينهن ۾
هُو موت جي ڊپ ۾
ويڙهجي ويو هو
هُو هڪ ڊڄڻو شاعر ۽ شخص هو.

چمڙا پوش نقادن جي
اِها تنقيدي گپَ
هاڻي ڌپَ ڪري وئي آهي.
هن جي سدا بهار
شاعريءَ جي سُرهاڻ
ڪالهه وانگر اَڄُ به
ذهنن ۽ دلين کي واسي رهي آهي.
وقت گذرڻ سان گڏ
هن جي تخليقن مان
فڪر جون نيون نيون لاٽون ڦٽي رهيون آهن.