ڌرتي ته اُها ساڳئي
ماڻهن کي ٿيو ڇاهي!
ڪا دانهن نه ڪو ڀُڻڪو
ڪو پنهنجي سڃاڻپَ جا
آثار پيو ڊاهي
ڪا دانهن نه ڪو ڀُڻڪو
انسان کي ڍور جيان
هٿيار ويا ڪاهي
ڪا دانهن نه ڪو ڀُڻڪو
هن ديسَ ۾ ٿو هر ڪو
خاموش جيئڻ چاهي
ڪا دانهن نه ڪو ڀُڻڪو
بيواهَه جي نيڻن جان
سنڌُو به سُڪل آهي
ڪا دانهن نه ڪو ڀُڻڪو
هن ماٺِ جي چهري تان
چادر ڪو اچي لاهي
ڪا دانهن نه ڪو ڀُڻڪو