شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

ڌرتي ته اُها ساڳئي

ڌرتي ته اُها ساڳئي
ماڻهن کي ٿيو ڇاهي!
ڪا دانهن نه ڪو ڀُڻڪو

ڪو پنهنجي سڃاڻپَ جا
آثار پيو ڊاهي
ڪا دانهن نه ڪو ڀُڻڪو

انسان کي ڍور جيان
هٿيار ويا ڪاهي
ڪا دانهن نه ڪو ڀُڻڪو

هن ديسَ ۾ ٿو هر ڪو
خاموش جيئڻ چاهي
ڪا دانهن نه ڪو ڀُڻڪو

بيواهَه جي نيڻن جان
سنڌُو به سُڪل آهي
ڪا دانهن نه ڪو ڀُڻڪو

هن ماٺِ جي چهري تان
چادر ڪو اچي لاهي
ڪا دانهن نه ڪو ڀُڻڪو