سفرناما

اخوت جو سفر

هن ڪتاب جي شروعات هارورڊ يونيورسٽيءَ جي هڪ سفر سان ٿئي ٿي. آمريڪا جو هي سفرنامو اصل ۾ اخوت جو ئي سفر آهي. يارهن سالن تي ٻڌل، اخوت جي شروعات، اُن جو فلسفو، اصول، طريقي ڪار، ان جا گُڻ ۽ اوڳُڻ، امڪانن جا نوان اُفق، ائين کڻي چئجي ته اهو سفر در سفر آهي. هڪ اهم سفر، جيڪو هلندي گهمندي ٿيو ۽ ٻيو اهو سفر جيڪو خيالن ۾ ٿيو.
Title Cover of book اخوت جو سفر

5.1: ايندڙ منزل

وقت جو وهڪرو تيزيءَ سان وهي رهيو هو. ڪڏهن ڪڏهن ته خبر ئي نه پوندي آهي ۽ رات ۽ ڏينهن اک ڇنڀ ۾ گذري ويندا آهن. پاڻ کي آچر جي صبح جو بوسٽن پهچڻون هو، پر ورجينيا ۾ عبيد جي دعوت جي ڪري ٿوري تبديلي ڪرڻي پئي. پهرين واشنگٽن مان روانگي هئي ۽ هاڻ بالٽي مور انٽرنيشنل تان وڃڻو پيو. سومر جي ڏينهن صبح جو ڏهين بجي تائين تياري ٿيندي رهي. ننڍيون ننڍيون شيون ۽ ڪجهه سوکڙيون. وانڌا ٿي بالٽي مور طرف سفر شروع ڪيوسين. پاڻ جو ورجينيا ۽ ميري لينڊ ۾ ڏيڍ سال کن گذريو هو. ڪنهن به اهڙي هنڌ تان موڪلائڻ سان ٿوري ويڳاڻپ ۽ اداسي ته ٿئي ٿي. بالٽي مور تائين هڪ ڪلاڪ جو اهو سفر پراڻين ساروڻين ۾ گذريو. ايئرپورٽ تائين اڃا اڌ پنڌ ئي طئي ٿيو هو، جو قدير جي فون جي گهنٽي وڳي. عاصمه ڀاڀي جي ڪال هئي هن ٻڌايو ته آئون ڪمپيوٽر واري بئگ ته گهر وساري آيو آهيان، واپسي ممڪن نه هئي، جو ائين ڪرڻ سان اُڏام يقيني طور تي ڇُٽي وڃي ها. عاصمه ڀاڀي ان جو حل اهو ڪڍيو ته هن پنهنجي گاڏي ۾ بالٽي مور پهچڻ جو فيصلو ڪيو. اسان جيڪو سفر هڪ ڪلاڪ ۾ ڪيو، اهو هن چاليهن منٽن ۾ طئي ڪيو ۽ بروقت ايئرپورٽ پهچي ويئي. گاڏيءَ مان لهي، رش کي چيريندو ايئرپورٽ ۾ گهڙيس. اهي ئي جڙتي جا ڏکيا مرحلا، گذريل ٻن هفتن ۾ اهو اٺون ڀيرو هو جو جڙتي ٿي رهي هئي. ايتري ٿڪاوٽ سفر ۾ به نه ٿي جيتري انهن مرحلن مان گذرڻ تي ٿي، بهرحال سفر جي ڪجهه ته قيمت ادا ڪرڻي ئي هئي. جهاز ۾ ويهندي مونکي اوچتو خيال ٿيو ته اسين جڙتي جي مرحلي تي ڪيتري نه تڪليف ٿا محسوس ڪريون، پر اهو نٿا ڏسون ته اهو سفر ڪيڏي نه وڏي نعمت آهي. هزارين ميلن جو سفر، ڇا ڪڏهن ايڏي تيزيءَ سان ممڪن هو. هڪ صدي اڳ ماڻهو يا ته جانورن تي سفر ڪندا هئا يا ٻيڙين جي سڙهن جي سهاري اڳيان وڌندا هئا. هوريان هوريان هوائون تسخير ٿيڻ لڳيون ۽ انسان پکين کي به پٺتي ڇڏي ويو. زندگي هزارين سالن تائين هڪ ئي خواب ڏسڻ جو عمل آهي. مون کي ٻه ڀائر ياد اچڻ لڳا، جن زمان ۽ مڪان جي تصور کي هڪ نئون رخ ڏنو.