شاعري

دک جي نہ پڄاڻي آ

اياز گُل جي شاعريءَ جي ھن مجموعي ۾ 1973ع کان 1986ع تائين جي شاعري شامل آھن جنھن ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، گيت، ترائيل، ھائيڪا، رينگا، ٽسٽا، بيت، دوھا، سوايون شامل آھن. اياز گلَ ھر صنف تي دلفريب شاعري تخليق ڪئي آھي. سندس غزلن ۾ سنڌي ٻوليءَ جي محاورن جو سھڻو، سبيتو ۽ وقتائتو استعمال، سندس شاعريءَ کي نہ فقط نواڻ ٿو ڏئي، پر ان کي وڌيڪ اثرائتو ٿو بڻائي.

  • 4.5/5.0
  • 60
  • 29
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اياز گل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book دک جي نہ پڄاڻي آ

نَڪو ملي ٿي، نه ئي نيڻَ ٿي پڙهڻ ڄاڻي

نَڪو ملي ٿي، نه ئي نيڻَ ٿي پڙهڻ ڄاڻي
هُو ڇوڪري به رڳو، سُور ٿي ڏيڻ ڄاڻي

انهيءَ کي ڪهڙي خبرَ، لفظ ڪيئن مارِن ٿا!
جا ڳالهِه ڳالهِه ۾ بس، طنزَ ٿي ڪرڻ ڄاڻي

عمل، نه سوچَ، نه ڪوششِ، تباهه ٿي ويندو
هُو روئڻو، جو ٿڌا ساهَه ٿو ڀرڻ ڄاڻي

سمورا سڱ ڇِني وئينءَ ته خير آ سانئڻ!
هي دل ٿي آسَ جا لاشا سدا کڻڻ ڄاڻي

حياتي کيس ٺڳيندي الائي ڪيڏو اڃا؟
جو شخصُ پيار رُڳو پيارُ ٿو ڪرڻ ڄاڻي

اسان جا خوابَ ورائي ڏئي ته کيس مَڃون!
جو پنهنجي پَرِ ۾ کڻي معجزا هلڻ ڄاڻي!

کٽڻَ جي ڳالهِه اُنهي لاءِ آهه به معنيٰ
سدائين هارَ مان جو حوصلو وٺڻ ڄاڻي

ايازُ ڪيئن پري پاڻَ کان ڪري سگهندؤ؟
اوهان جي دل ۾ ٿو احساسَ جيان رهڻ ڄاڻي

سڀنِ سان مُرڪي ملي ٿي، ملي وَڻڻ ڄاڻي
هُو ڇوڪري به رڳو تِيرَ ٿي هڻڻ ڄاڻي