کاتا ٿي رکين هيڏا، جي مُنهنجي خطائُن جا
دَرَ بند رکيا ٿي ڇو، پوءِ جان!، سزائُن جا
گهرُ ناهي جي مونکي ته، اَچرج ٿو ڪرين ڇا جو؟
گهرَ هوندا ڪٿي آهن؟، خوشبوءِ جا، هوائن جا!
سڀ ديپَ- اُجهيلَ راهون، خاموشي ۽ چوڌاري
سڏَ، پيرَ چُمي موٽيا، پنهنجن ئي صدائن جا
ها دوستَ!، اسانجي ته، نالي سان ڳنڍيل آهن
ڪجهه پيارَ ڪرڻ جا ۽، ڪجهه ڏوهَه وفائُن جا
بارود، بُکون، باهيون، هي ظلمُ، جبر، وحشتَ!
ڌرتيءَ تي لکين ٿورا، ڌرتيءَ جي خدائُن جا