روشن ڪيو راهُون
لاٽَ جلائي لاٽَ مان!
ڪيسين ڪارونڀارَ جون
سُورجَ تي ڪاهُون!
لاٽَ جلائي لاٽَ مان!
سورهِه ڪارڻ سوڀَ جون
ٻاڪارنِ- ٻانهون
لاٽَ جلائي لاٽَ مان!
ٻُڌي ٻُڌجنِ ڪيتريون؟
ديسُ سڄو دانهون
لاٽَ جلائي لاٽَ مان!
روشن ڪيو راهُون
لاٽَ جلائي لاٽَ مان!
اياز گُل جي شاعريءَ جي ھن مجموعي ۾ 1973ع کان 1986ع تائين جي شاعري شامل آھن جنھن ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، گيت، ترائيل، ھائيڪا، رينگا، ٽسٽا، بيت، دوھا، سوايون شامل آھن. اياز گلَ ھر صنف تي دلفريب شاعري تخليق ڪئي آھي. سندس غزلن ۾ سنڌي ٻوليءَ جي محاورن جو سھڻو، سبيتو ۽ وقتائتو استعمال، سندس شاعريءَ کي نہ فقط نواڻ ٿو ڏئي، پر ان کي وڌيڪ اثرائتو ٿو بڻائي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو