واڪا واڪا
وِڃُ- وراڪا
مُنهنجا گيتَ اَلا!
سُر سنگيتَ اَلا!
سنڌڙي ساريو
هانءُ نه هاريو
ماتِ به جيتَ اَلا!
مُنهنجا گيتَ اَلا!
ماڻهو سهڻا
هئه مَنَ مُهڻا
مُنهنجا مِيتَ اَلا!
مُنهنجا گيتَ اَلا!
واڪا واڪا
وِڃُ- وراڪا
مُنهنجا گيتَ اَلا!
سُر سنگيتَ اَلا!
اياز گُل جي شاعريءَ جي ھن مجموعي ۾ 1973ع کان 1986ع تائين جي شاعري شامل آھن جنھن ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، گيت، ترائيل، ھائيڪا، رينگا، ٽسٽا، بيت، دوھا، سوايون شامل آھن. اياز گلَ ھر صنف تي دلفريب شاعري تخليق ڪئي آھي. سندس غزلن ۾ سنڌي ٻوليءَ جي محاورن جو سھڻو، سبيتو ۽ وقتائتو استعمال، سندس شاعريءَ کي نہ فقط نواڻ ٿو ڏئي، پر ان کي وڌيڪ اثرائتو ٿو بڻائي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو