توسان نينهن نيارا ٿي پيا
ڏينهنَ ته مُرڪڻ وارا ٿي پيا
چاهتَ اهڙو رنگ رچايو
چهرا چنڊَ، ستارا ٿي پيا
تُنهنجو مَنُ ئي منزل مُنهنجي
اکڙيون اکڙيون چارا ٿي پيا
توکي دوست ڪيوسي دلبَر!
دُشمنَ، دنيا وارا ٿي پيا
ماکيءَ جهڙا مٺڙا ماڻهو
ڇا کان ٽُوهَه ڪسارا ٿي پيا؟
يادون، سپنا، خطَ اوهانجا
جيئڻ ڪاڻِ سهارا ٿي پيا
ڏورانهين ڪنهن ڏيهِه وڃن پيا
خيالَ به هِن وڻجارا ٿي پيا
ڪِن جون راتيون روشن هونديون
پنهنجا ڏينهن به ڪارا ٿي پيا
مُرڪي مُرڪي ڏُک ڏَسياسي
ٻُڌندڙَ روئڻ هارا ٿي پيا
جيڪي گُلَ! ڌِڪاريا دنيا
سي ئي توکي پيارا ٿي پيا!