چَنڊُ نه آهي، ڇاهي؟، تارا جاڳن ٿا
بلبَ گِهٽين جا، رستا سارا جاڳن ٿا
اوسيئڙن جي مُندَ پِيئا!، آئي آهي
آسُون، نيڻَ، ڏِيئا ۽ جارا جاڳن ٿا
سنجها کان ئي ڌُوڙ، ڌُڌڙِ کان آجا ٿي
چانڊوڪيءَ جي چاهَه ۾ چارا جاڳن ٿا
تون سمجهي ئي ڪين سگهين ٿو او مورکَ!
خاموشيءَ ۾ ڪيڏا نعرا جاڳن ٿا؟!
سالن کان طوفان ڪي روڪيون بيٺاهِن
کاڄي ويا هِن، پر ڪنارا جاڳن ٿا
ڦاٽَل ڪپڙا، ٿڌيون چُلهيون، ڪيئن سُمهن؟
جهُوپي ٻاهران ڪيڏا پارا جاڳن ٿا؟
راتِ سندن نيڻن ۾ ڊاٻو ڪيو آ، پر
سُتا نه آهن، سنڌڙيءَ وارا جاڳن ٿا