شاعري

دک جي نہ پڄاڻي آ

اياز گُل جي شاعريءَ جي ھن مجموعي ۾ 1973ع کان 1986ع تائين جي شاعري شامل آھن جنھن ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، گيت، ترائيل، ھائيڪا، رينگا، ٽسٽا، بيت، دوھا، سوايون شامل آھن. اياز گلَ ھر صنف تي دلفريب شاعري تخليق ڪئي آھي. سندس غزلن ۾ سنڌي ٻوليءَ جي محاورن جو سھڻو، سبيتو ۽ وقتائتو استعمال، سندس شاعريءَ کي نہ فقط نواڻ ٿو ڏئي، پر ان کي وڌيڪ اثرائتو ٿو بڻائي.

  • 4.5/5.0
  • 60
  • 29
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اياز گل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book دک جي نہ پڄاڻي آ

ٽُڪرا ٽُڪرا ٿيو پيو آهيان

ٽُڪرا ٽُڪرا ٿيو پيو آهيان
پوءِ به پٿر کان پيو ٿو گهٻرايان

مونکي معلوم آ، ته مان ڇاهيان
تُنهنجي جُتيءَ ۾ پيرُ ڪيئن پايان؟

ايئن ڀلا ڪيستائين ٿي سگهندو؟
تون ته ڊاهيندو رهُه ۽ مان ٺاهيان

تُنهنجي معيارَ کي پُڄي نه سگهيس
هونئن ته ڪاٿي نه مان پُڳو آهيان!

هر ماڻهوءَ سان ڪين نفرت آ
هر ماڻهو کي ڪين ٿو چاهيان

ذهنَ جي ننڍڙي رُٺل ٻالڪَ کي
يادَ جي ٽولَ سان ٿو پرچايان

سج لَٿو ته شهر، ٻُڏي ويو اوندهِه ۾
هر روشن منظر، ٻُڏي ويو اوندهِه ۾

ڇوڪرَ!، تُنهنجي پيارُ جون پٿر ٿيون اکڙيون
اوسيئڙو ۽ دَرُ، ٻُڏي ويو اوندهِه ۾

چنڊَ- پرينءَ جي چهري تي، ڪاوڙِ- ڪَڪِريون
دل جو ننڍڙو گهرُ، ٻُڏي ويو اوندهِه ۾

وقتُ ڪڍي ڪُجهه ايندڙ وقت جو اُلڪو ڪرِ
تُنهنجو سارو تَرُ، ٻُڏي ويو اوندهِه ۾

آزاديءَ جا ديپَ جليا جي ذهننِ ۾
ساٿي!، هر سنگهرُ، ٻُڏي ويو اوندهِه ۾

روپُ وٺي نئون آءُ وري روپا ڪولهي!
ٿاريليون ۽ ٿَرُ، ٻُڏي ويو اوندهِه ۾