نينهُن نيڻن ۾ ۽ تُنهنجا چارا هُجن
سڀ لِڦون پيرَ جون ڄڻ ستارا هُجن
نيڻَ وِچَ سِيرَ ۾، ٻوڙِ ٻوڙان ۽ چَپَ!
ڄڻ ڪنارا هُجن
چهڪَ، چانڊوڪيون، ٽهڪَ، اونداهيون
گڏُ گُذارا هجن
پيارَ وارا جتي به هُجن يا خدا!
سوڀيارا هُجن
زندگيءَ جي هَٿنِ ۾ ڏيئي هٿَ هلون پهرَ پيارا هُجن
لفظَ بارود ٿي ٿا سگهن دوستؤ!
جي هُو نعرا هجن
سنڌُ وارؤ! ڪڏهن سَرد ٿيڻو نه ٿَو
توڙي ’پارا‘ هُجن
مُنهنجي ڌرتي ڪڏهن هيکلي نه ٿئي
ڀل ته هِيڻا سهي، پر سهارا هجن