سپنو ۽ ساڀيا
”ڏُکَ سُکَ ته ايندا ئي رهندا هِن
ٿوريءَ ٿوريءَ ڳالهِه تي گهٻرائبو ناهي
روئڻَ سان ڪهڙو مسئلو حل ٿيندو؟
دِل وڏي ڪرِ
ٺيڪ ٿي ويندو سڀ ڪجهه ئي.“
۽ راتِ جڏهن
ڊاڪٽر ڏَسي ويو آهي:
”مسٽر!
تُنهنجي دِل وڏي ٿي وئي آهي.“
ته روئين ڇو ٿي؟
گهٻرائين ڇو ٿي؟