شاعري

دک جي نہ پڄاڻي آ

اياز گُل جي شاعريءَ جي ھن مجموعي ۾ 1973ع کان 1986ع تائين جي شاعري شامل آھن جنھن ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، گيت، ترائيل، ھائيڪا، رينگا، ٽسٽا، بيت، دوھا، سوايون شامل آھن. اياز گلَ ھر صنف تي دلفريب شاعري تخليق ڪئي آھي. سندس غزلن ۾ سنڌي ٻوليءَ جي محاورن جو سھڻو، سبيتو ۽ وقتائتو استعمال، سندس شاعريءَ کي نہ فقط نواڻ ٿو ڏئي، پر ان کي وڌيڪ اثرائتو ٿو بڻائي.

  • 4.5/5.0
  • 60
  • 29
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اياز گل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book دک جي نہ پڄاڻي آ

سجَ لهندي جو ڪو منظر آهيان

سجَ لهندي جو ڪو منظر آهيان
مان انڌيري ڳليءَ جو گهر آهيان

ڪالهه ڀي دردَ ئي هئا، اڄ ڀي
ڪنهن اُداسيءَ جو مُنتظر آهيان

تُنهنجي يادُن جون پناهَه- گاهون مليون
هاڻي هر خطري کان ٻاهر آهيان

هُن جي ورتاءَ مان لڳي ٿو ڄڻ
ماڻهو ناهيان، مان ڪو پٿر آهيان

مُنهنجي جذبن جو ڇو خيال ڪندينءَ
ڪهڙو آخر مان معتبر آهيان

دردَ ٻارن جيان ٿا رانديون ڪن
پَڪَ سِري گهرَ جو پڌر آهيان

هر عبادتَ آ، منهنجي اندر ۾
مان ئي مسجد، مان ئي مندر آهيان