تنهنجي جنم ڏينهن تي
نيڻَ- نِهارن کان به ڏُور
روشنيُن جي شهرَ وچ ۾ ڪٿي
ڪنهن جڳمڳ جڳمڳ گهرَ ۾
ٺيڪ هن وقت سَنجها جي ويلي
هڙئي رنگَ گُلابن جا
سجائي مُکَ تي
پنهنجي پيارنِ جي ننڍڙي ميڙَ ۾ تون
ڍنڍَ ۾ نيلَ- ڪنولَ وانگي ڀاسندي هوندينءَ
۽ جڏهن ساريون وِسائي شَمعون
”بَرٿ ڊي ڪيڪُ“ ڪَٽيو هوندءِ تڏهن
جاڳي پيا هوندا چؤ طرف، اُن پل
”هيپي بَرٿ ڊي ٽو يُو“ جا آوازَ
ٺيڪ اُن وقت سَنجها ويلي مان
(مان جو تو ساڻُ حياتي ٿو گُذارڻ چاهيان
پر جنم- ڏينهنُ به تنهنجو توسان-
ڪين آهيان جو گُذاري سگهيو)