توکان ٿيندي ڌارَ
کِليندي کِلندي يارَ!
لُڙڪَ لَڙي پيا لارَ ڪري.
تُنهنجي پويان ڪيرُ اسانجي
سپرين!، لَهندو سارَ؟
لُڙڪَ لَڙي پيا لارَ ڪري.
ساهَه ۾ تُنهنجِن ساهنِ جي
اَڃا ڀي آ، مهڪارَ
لُڙڪَ لَڙي پيا لارَ ڪري.
راتِ کُٽي ۽ باکَ ڦُٽي وئي
جنهن پل ويڙهيئي وارَ
لُڙڪَ لَڙي پيا لارَ ڪري.
پاڻيءَ تي ڄڻ لِيڪا ها
تُنهنجا قولَ قرارَ
لُڙڪَ لَڙي پيا لارَ ڪري.
وري ملڻَ جي مهلَ وري
شالَ هينئين جا هارَ!
لُڙڪَ لَڙي پيا لارَ ڪري.
توکان ٿيندي ڌارَ
کِلندي کِلندي يارَ!
لُڙڪَ لَڙي پيا لارَ ڪري.