سڏُ آهي ڪنهن جو دَرَ تي، نَڪو کَڙڪو آهي
هُو متان ڪين اچي، دل کي هي ڌَڙڪو آهي
غَزلُ اڄ راتِ پرين!، واهَه جو لِکجي ويندو
ذهنَ منهنجي تي سندءِ!، يادِ جو ڪَڙڪو آهي
ڪيڏو بيڪار ۽ بڪواس ذهنُ آ، جنهن ۾
ڪا نئين ڳالهه نه آهي، نه ئي ڀَڙڪو آهي
سچَ وارن جي هٿن ۾ ڪي ٻريل ديپَ ڏِسي
شهرَ اوندهِه جي ۾ ٽاڪوڙو ۽ ٽَڙڪو آهي
تو چيو: ”هاڻِ ڪڏهن ڪينڪي ملندِيس توسان“
گُل مَري پوندو جي، سچُ پچَ جو هي دَڙڪو آهي