مون سان گڏجي گهارِ نه گهار
جتي هُجين، شلَ خوش گُذار
توسان روز اَزل جو ناتو
ڪيئن مان ٿيندُس توکان ڌار
ساريءَ دُنيا کان وِسريل-
تون ته او مٺڙا! ڪينَ وِسار
دل ۾ آسَ اَجائي آهِه
ويندڙ وَرندا ناهِن يار!
ڪين ڪو جهولَ جهليندو دوستَ!
لُڙڪَ مِٽيءَ تي پنهنجا هار
تون ۽ مان ٻئي گُلَ آهيون
پوپٽَ وانگي آهي پيار