چنگَ چُرندا رهن
پيرَ سُرندا رهن
سچّ جا سُرَ سدا
ڪنڌ گُهرندا رهن
بُکَ باهيُون ڏِسي
ڦَٽَ ڪُرندا رهن
مُنهن ڪارا پيا
مُلهه تُرندا رهن
ديسَ دانهون ٻُڌي
جيءَ جهُرندا رهن
ريتِ ڪُوڙيءَ سندا
ڀرمَ ڀُرندا رهن
اياز گُل جي شاعريءَ جي ھن مجموعي ۾ 1973ع کان 1986ع تائين جي شاعري شامل آھن جنھن ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، گيت، ترائيل، ھائيڪا، رينگا، ٽسٽا، بيت، دوھا، سوايون شامل آھن. اياز گلَ ھر صنف تي دلفريب شاعري تخليق ڪئي آھي. سندس غزلن ۾ سنڌي ٻوليءَ جي محاورن جو سھڻو، سبيتو ۽ وقتائتو استعمال، سندس شاعريءَ کي نہ فقط نواڻ ٿو ڏئي، پر ان کي وڌيڪ اثرائتو ٿو بڻائي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو