تون ملينءَ ته مُرڪَ- هاڻي ٿي وئي
زندگي ٽَهڪن ڪهاڻي ٿي وئي
ڳوٺَ ٻاهران ها مِلياسي راتِ جو
ڳالهه سا ڄڻ رات راڻي ٿي وئي
تو هٿن ۾ هٿُ وٺي مُرڪي ڏٺو
هر مصيبتَ لوڻ- پاڻي ٿي وئي
مَڌُ وانگي آ، محبت جو نَشو
تيئن وڌي، جيئن جيئن پُراڻي ٿي وئي
ٿورڙو جوڀن ڇا آيس، لوڪَ لئه
ڇوڪري ڄڻ ڳُڙ- ڌاڻي ٿي وئي؟
راتِ- نيڻن ۾ اڃا ته ننڊ آ
ڪيئن سپنن جي پُڄاڻي ٿي وئي؟
دوستن جون مهربانيون بيشمار
دوستي هاڻي ته ساڻي ٿي وئي