هِيڻو ئي نشانو آ
پٿرَ جو زمانو آ
چئبس ته: آ مجبوري
چوندي ته: بَهانو آ
هِن پيارَ جي سودي ۾
جيونُ ته بَيانو آ
ڪُجهه ٽهڪَ،لُڙڪَ، يادون
مون وٽ به خزانو آ
مُرڪڻ تي سزا ملندي
نئون حڪم روانو آ
هُن لاءِ سندم نالو
بڻجي ويو طعنو آ
اياز گُل جي شاعريءَ جي ھن مجموعي ۾ 1973ع کان 1986ع تائين جي شاعري شامل آھن جنھن ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، گيت، ترائيل، ھائيڪا، رينگا، ٽسٽا، بيت، دوھا، سوايون شامل آھن. اياز گلَ ھر صنف تي دلفريب شاعري تخليق ڪئي آھي. سندس غزلن ۾ سنڌي ٻوليءَ جي محاورن جو سھڻو، سبيتو ۽ وقتائتو استعمال، سندس شاعريءَ کي نہ فقط نواڻ ٿو ڏئي، پر ان کي وڌيڪ اثرائتو ٿو بڻائي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو