هڪ بُرو بس اسانجو گهر آهي
تُنهنجو ويڙهو ئي معتبر آهي!!
تُنهنجي هر ڳالهه لارَ ماکيءَ جي
منهنجو هر لفظُ ڄڻ زهر آهي
هي به تُنهنجي ئي شهرَ تي وَسندو
پاڻ کان رُٺل هر ڪڪر آهي
پيار جي ڪجهه ڪَڻينُ مان ڇا ٿيندو؟
دل جي ڌرتي نِسورو ٿر آهي
تُنهنجا ليکا اڃا کُٽن ئي نٿا
رات جو آخري پهر آهي!
مون ته جڳ جي ستمَ جو ذڪر ٿي ڪيو
تُنهنجي ڇو نِرڙَ تي پگهر آهي!!
بَد دُعا ڪر لڳي پئي شايد
هر دعا هاڻي بي اثر آهي
ڪيترو زندگيون انڌيريون هِن
ڪيترو روشنيون شهر آهي