گِهنڊ ٿا دل جي گِرجا جا وڄندا رهن
يادِ پيارا اچن، گيتَ رچندا رهن
ساري جڳَ جون بُرايون اسان ۾ پرين!
پاڻَ ڏي هٿَ دُنيا جا کَڄندا رهن
مُنهنجي سوچن ۽ جذبن، خيالن جا گَهرَ
يادِ تُنهنجيءَ جي بَرکا ۾ ڀِڄندا رهن
قُرب قائم، ته قائم رهن دوستيون
قُرب جيئن جيئن ٽُٽي، هانوَ ڇِڄندا رهن
ڳوٺَ ۾ راتِ جي گُهگهه پوئين پَهرِ
ڪيترا ماڻهو لِڪندا ٿا ملندا رهن
شهرَ تُنهنجي مان اُڏري ويو آ اَمُن
پنهنجي پاڇي کان ماڻهو ٿا ڊڄندا رهن
سَچَ جي سِجَ جي تاوَ اڳيان سدا
ڪُوڙ جي برفَ جا ڪوٽَ رِجندا رهن