دل ئي ڇاهي، ساري هستي، داوَ لڳائڻُ چاهيان ٿو
پاڻُ وڃائي ڀي او پيارا! توکي پائڻُ چاهيان ٿو
ماڻُهن جا الزامَ سَوين پر، ڪوئي ته ڄاڻيندو هوندو
پاڻُ پَڏائڻ ڪڏهن نه چاهيم، پاڻُ وَڻائڻُ چاهيان ٿو
هيءُ جو ڪجهه ڀي آءٌ لکان ٿو، ڪنهن تي ڪو احسانُ نه آ
ڌرتيءَ جو هي قرض آ جيڪو، آءٌ چُڪائڻُ چاهيان ٿو
سونهنَ، سچائي ناهي جنهن ۾، ڳالهه نه سا ڳالهوڙو آهي
ڌرتيءَ کان جا ڳالهِه الڳِ، سا ڳالهَه ڀُلائڻُ چاهيان ٿو
گُم ٿي جنهن ۾، ڊَهي وڃن سڀُ، گُهگهه انڌيرا نفرتَ جا
پيارَ جو اهڙو روشن روشن، ديپُ جلائڻُ چاهيان ٿو