هُلَ رڳو هنگاما آهن
ماڻهو سچ پچ ڊراما آهن
جيونَ ۾ پرچاوَ نه ايڏا
جيڏا يارَ! رُساما آهن
هڪ ڀي خوابُ سلامت ناهي
نيڻَ ته ناهن، کاما آهن
سوچُون ننگي پيرين آهن
ذهنَ تَتَل ڄڻ ٽاما آهن
جيونَ جي آکاڻيءَ ۾ ڏُکَ
فُل اسٽاپ ۽ ڪاما آهن
شاعرَ جا دنيا جي نالي
شعر محبت ناما آهن