سنگ ساٿي نه ڪوئي، نه ٻيلي آ
زندگي ڄن خُدا جيان اَڪيلي آ
مُنهنجي سوچُن کي ٻوڙي وئي پاڻَ ۾
سونهنَ تُنهنجي، پرين!، ڄڻ ڦُليلي آ
مُنهنجي ڪَوتا کان مٺڙا!، گهڻي معتبر
تنهنجي وارنِ ۾ اَٽڪيل چنبيلي آ
دردَ دل کي چُٽيندي رهي ٿي سدا
تو سواءِ هر گهڙي ڄڻ گُليلي آ
هڪ شاعرُ ۽ خوشيون، لڳي ئي نٿو
پوءِ به چاهي ٿي مونکي، ڳهيلي آ
چارئي پهر ڳِڙکيءَ ۾ اَٽڪيل اکيون
ڏارَ ئي ڏارَ ساري حويلي آ